سرطان خون

لوسمی یا سرطان خون(Leukemia)، سرطان بافت های خون ساز بدن از جمله مغز استخوان و سیستم لنفاوی است.
انواع بسیاری از سرطان خون وجود دارد. برخی از انواع سرطان خون در کودکان شایع تر است. سایر اشکال سرطان خون بیشتر در بزرگسالان رخ می دهد.
سرطان خون معمولاً گلبول های سفید را درگیر می کند. گلبول‌های سفید خون شما جنگنده‌های قوی عفونت هستند – به طور معمول رشد می‌کنند و به روشی منظم تقسیم می‌شوند، زیرا بدن شما به آنها نیاز دارد. اما در افراد مبتلا به سرطان خون، مغز استخوان مقدار زیادی گلبول سفید غیرطبیعی تولید می کند که به درستی عمل نمی کنند.
بسته به نوع سرطان خون و سایر عوامل، درمان آن می تواند پیچیده باشد، اما استراتژی ها و منابعی وجود دارد که می تواند به موفقیت درمان شما کمک کند. همچنین شما می توانید از امکان نمونه گیری در منزل آزمایشگاه لشگرک برای تشخیص سرطان خون استفاده کنید.

علائم سرطان خون چیست؟

علائم سرطان خون بسته به نوع آن متفاوت است. علائم و نشانه های شایع سرطان خون عبارتند از:
تب یا لرز
خستگی مداوم، ضعف
عفونت های مکرر یا شدید
کاهش وزن بدون تلاش
غدد لنفاوی متورم، کبد یا طحال بزرگ شده است
خونریزی یا کبودی آسان
خونریزی های مکرر بینی
لکه های قرمز ریز در پوست شما (پتشی)
تعریق زیاد به خصوص در شب
درد یا حساسیت استخوانی

برای درمان سرطان خون چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت داشتن هر گونه علائم و نشانه های مداوم که شما را نگران می کند، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

علائم سرطان خون اغلب مبهم و مشخص نیستند. ممکن است علائم اولیه سرطان خون را نادیده بگیرید زیرا ممکن است شبیه علائم آنفولانزا و سایر بیماری های رایج باشد.
گاهی اوقات سرطان خون در طول آزمایش خون برای برخی بیماری های دیگر کشف می شود.

علل سرطان خون چیست؟

دانشمندان دلایل دقیق سرطان خون را درک نمی کنند. به نظر می رسد که از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود.

سرطان خون چگونه شکل می گیرد؟

به طور کلی، سرطان خون زمانی رخ می دهد که برخی از سلول های خونی تغییراتی (جهش) در ماده ژنتیکی یا DNA خود پیدا کنند. DNA سلول حاوی دستورالعمل هایی است که به سلول می گوید چه کاری انجام دهد. به طور معمول، DNA به سلول می گوید که با سرعت مشخصی رشد کند و در زمان مشخصی بمیرد. در سرطان خون، جهش ها به سلول های خونی می گویند که به رشد و تقسیم خود ادامه دهند.
وقتی این اتفاق می افتد، تولید سلول های خونی از کنترل خارج می شود. با گذشت زمان، این سلول‌های غیرطبیعی می‌توانند سلول‌های خونی سالم در مغز استخوان را از بین ببرند و منجر به کاهش تعداد گلبول‌های سفید سالم، گلبول‌های قرمز خون و پلاکت‌ها شوند و علائم و نشانه‌های سرطان خون را ایجاد کنند.

سرطان خون چگونه طبقه بندی می شود؟

پزشکان سرطان خون را بر اساس سرعت پیشرفت و نوع سلول های درگیر طبقه بندی می کنند.
اولین نوع طبقه بندی بر اساس سرعت پیشرفت سرطان خون است:
سرطان خون حاد. در سرطان خون حاد، سلول‌های غیرطبیعی خون، سلول‌های خونی نابالغ (بلاست) هستند. آنها نمی توانند عملکرد طبیعی خود را انجام دهند و به سرعت تکثیر می شوند، بنابراین بیماری به سرعت بدتر می شود. سرطان خون حاد نیاز به درمان تهاجمی و به موقع دارد.
سرطان خون مزمن. انواع مختلفی از سرطان خون مزمن وجود دارد. برخی سلول های زیادی تولید می کنند و برخی باعث تولید سلول های بسیار کمی می شوند. سرطان خون مزمن شامل سلول های خونی بالغ تر می شود. این سلول های خونی کندتر تکثیر یا تجمع می یابند و می توانند برای مدتی به طور طبیعی عمل کنند. برخی از انواع سرطان خون مزمن در ابتدا هیچ علائم اولیه ای ایجاد نمی کنند و ممکن است برای سال ها بدون توجه یا تشخیص داده شوند.
نوع دوم طبقه بندی بر اساس نوع گلبول سفید تحت تأثیر است:
سرطان خون لنفوسیتی. این نوع سرطان خون بر سلول های لنفوئیدی (لنفوسیت ها) که بافت لنفاوی را تشکیل می دهند، تأثیر می گذارد. بافت لنفاوی سیستم ایمنی بدن شما را تشکیل می دهد.
سرطان خون میلوژن (my-uh-LOHJ-uh-nus). این نوع سرطان خون بر سلول های میلوئید تأثیر می گذارد. سلول های میلوئید باعث ایجاد گلبول های قرمز، گلبول های سفید و سلول های تولید کننده پلاکت می شوند.

انواع سرطان خون چیست؟

انواع عمده سرطان خون عبارتند از:
سرطان خون لنفوسیتی حاد (ALL). این شایع ترین نوع سرطان خون در کودکان خردسال است. ALL همچنین می تواند در بزرگسالان رخ دهد.
سرطان خون میلوژن حاد (AML). AML یک نوع شایع سرطان خون است. در کودکان و بزرگسالان رخ می دهد. AML شایع ترین نوع سرطان خون حاد در بزرگسالان است.
سرطان خون لنفوسیتی مزمن (CLL). با CLL، شایع ترین سرطان خون مزمن بزرگسالان، ممکن است سال ها بدون نیاز به درمان احساس خوبی داشته باشید.
سرطان خون میلوژن مزمن (CML). این نوع سرطان خون عمدتاً بزرگسالان را مبتلا می کند. یک فرد مبتلا به CML ممکن است ماه ها یا سال ها قبل از ورود به مرحله ای که در آن سلول های سرطان خون سریعتر رشد می کنند، علائم کمی داشته باشد یا هیچ علامتی نداشته باشد.
انواع دیگر. انواع دیگر و نادرتر سرطان خون وجود دارد، از جمله سرطان خون سلول مویی، سندرم های میلودیسپلاستیک و اختلالات میلوپرولیفراتیو.

عوامل خطر سرطان خون کدامند؟

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان خون را افزایش دهند عبارتند از:
درمان سرطان قبلی. افرادی که انواع خاصی از شیمی درمانی و پرتودرمانی را برای سایر سرطان ها انجام داده اند، در معرض افزایش خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان خون هستند.
اختلالات ژنتیکی. به نظر می رسد ناهنجاری های ژنتیکی در ایجاد سرطان خون نقش دارند. برخی از اختلالات ژنتیکی، مانند سندرم داون، با افزایش خطر ابتلا به سرطان خون مرتبط هستند.
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص. قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی مانند بنزن – که در بنزین یافت می شود و توسط صنایع شیمیایی استفاده می شود – با افزایش خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان خون مرتبط است.
سیگار کشیدن. کشیدن سیگار خطر ابتلا به سرطان خون میلوژن حاد را افزایش می دهد.
سابقه خانوادگی سرطان خون. اگر اعضای خانواده شما مبتلا به سرطان خون تشخیص داده شده باشند، خطر ابتلا به این بیماری ممکن است افزایش یابد.
با این حال، اکثر افراد با عوامل خطر شناخته شده به سرطان خون مبتلا نمی شوند. و بسیاری از افراد مبتلا به سرطان خون هیچ یک از این عوامل خطر را ندارند.

چگونه سرطان خون را تشخیص دهیم؟

پزشکان ممکن است سرطان خون مزمن را در یک آزمایش خون معمول که با نمونه گیری در منزل انجام شده است، قبل از شروع علائم، پیدا کنند. اگر این اتفاق بیفتد، یا اگرعلائمی دارید که نشان دهنده سرطان خون است، ممکن است تحت معاینات تشخیصی زیر قرار بگیرید:
معاینه بدنی. پزشک شما به دنبال علائم فیزیکی سرطان خون، مانند رنگ پریدگی پوست ناشی از کم خونی، تورم غدد لنفاوی، و بزرگ شدن کبد و طحال شما خواهد بود.
آزمایشات خون(با امکان نمونه گیری در منزل). با مشاهده نمونه خون شما، پزشک می تواند تعیین کند که آیا سطح غیرطبیعی گلبول های قرمز یا سفید خون یا پلاکت ها دارید – که ممکن است نشان دهنده سرطان خون باشد. آزمایش خون نیز ممکن است وجود سلول‌های سرطان خون را نشان دهد، اگرچه همه انواع سرطان خون باعث گردش سلول‌های سرطان خون در خون نمی‌شوند. گاهی اوقات سلول های سرطان خون در مغز استخوان باقی می مانند.
آزمایش مغز استخوان. پزشک ممکن است روشی را برای برداشتن نمونه ای از مغز استخوان از استخوان لگن توصیه کند. مغز استخوان با استفاده از یک سوزن بلند و نازک برداشته می شود. نمونه برای جستجوی سلول های سرطان خون به آزمایشگاه فرستاده می شود. آزمایش های تخصصی سلول های سرطان خون شما ممکن است ویژگی های خاصی را نشان دهد که برای تعیین گزینه های درمانی شما استفاده می شود.

آیا می توان سرطان خون را درمان کرد؟

درمان سرطان خون شما به عوامل زیادی بستگی دارد. پزشک گزینه های درمانی سرطان خون شما را بر اساس سن و سلامت کلی شما، نوع سرطان خون شما و اینکه آیا به سایر قسمت های بدن شما از جمله سیستم عصبی مرکزی سرایت کرده است یا خیر، تعیین می کند.

درمان های رایج مورد استفاده برای مبارزه با سرطان خون عبارتند از:

شیمی درمانی. شیمی درمانی شکل اصلی درمان سرطان خون است. در این درمان دارویی از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلول های سرطان خون استفاده می کنند.
بسته به نوع سرطان خونی که دارید، ممکن است یک دارو یا ترکیبی از داروها دریافت کنید. این داروها ممکن است به شکل قرص باشند یا ممکن است مستقیماً در رگ تزریق شوند.
درمان هدفمند. درمان های دارویی هدفمند بر روی ناهنجاری های خاص موجود در سلول های سرطانی تمرکز دارند. با مسدود کردن این ناهنجاری ها، درمان های دارویی هدفمند می توانند باعث مرگ سلول های سرطانی شوند. سلول های سرطان خون شما مورد آزمایش قرار می گیرند تا ببینند آیا درمان هدفمند ممکن است برای شما مفید باشد یا خیر.
پرتو درمانی. پرتودرمانی از اشعه ایکس یا سایر پرتوهای پر انرژی برای آسیب رساندن به سلول های سرطان خون و توقف رشد آنها استفاده می کند. در طول پرتودرمانی، روی یک میز دراز می‌کشید در حالی که یک دستگاه بزرگ در اطراف شما حرکت می‌کند، پرتو را به نقاط دقیق بدنتان هدایت می‌کند.
شما ممکن است در یک ناحیه خاص از بدن خود که در آن مجموعه ای از سلول های سرطان خون وجود دارد، تابش دریافت کنید، یا ممکن است در کل بدن خود تابش دریافت کنید. پرتودرمانی ممکن است برای آماده شدن برای پیوند مغز استخوان استفاده شود.
پیوند مغز استخوان. پیوند مغز استخوان که پیوند سلول های بنیادی نیز نامیده می شود، با جایگزینی مغز استخوان ناسالم با سلول های بنیادی بدون سرطان خون که مغز استخوان سالم را بازسازی می کنند، به بازسازی سلول های بنیادی سالم کمک می کند.
قبل از پیوند مغز استخوان، دوزهای بسیار بالایی از شیمی درمانی یا پرتودرمانی دریافت می کنید تا مغز استخوان مولد سرطان خون را از بین ببرید. سپس تزریقی از سلول های بنیادی خون ساز دریافت می کنید که به بازسازی مغز استخوان شما کمک می کند.
شما ممکن است سلول های بنیادی را از یک اهدا کننده دریافت کنید یا بتوانید از سلول های بنیادی خود استفاده کنید.
ایمونوتراپی. ایمونوتراپی از سیستم ایمنی بدن شما برای مبارزه با سرطان استفاده می کند. سیستم ایمنی بدن شما که با بیماری مبارزه می کند ممکن است به سرطان شما حمله نکند زیرا سلول های سرطانی پروتئین هایی تولید می کنند که به آنها کمک می کند از سلول های سیستم ایمنی پنهان شوند. ایمونوتراپی با تداخل در این فرآیند عمل می کند.
مهندسی سلول های ایمنی برای مبارزه با سرطان خون یک درمان تخصصی به نام گیرنده آنتی ژن کایمریک (CAR) – سلول‌های T بدن شما را که با میکروب مبارزه می‌کنند، می‌گیرد، آنها را برای مبارزه با سرطان مهندسی می‌کند و دوباره به بدن تزریق می‌کند. سلول درمانی CAR-T ممکن است یک گزینه برای انواع خاصی از سرطان خون باشد.
آزمایشات بالینی. آزمایش‌هایی برای آزمایش درمان‌های جدید سرطان و روش‌های جدید استفاده از درمان‌های موجود هستند. در حالی که آزمایش‌های بالینی به شما یا فرزندتان فرصتی می‌دهد تا آخرین درمان سرطان را امتحان کنید، فواید و خطرات درمان ممکن است نامشخص باشد. مزایا و خطرات آزمایشات بالینی را با پزشک خود در میان بگذارید.

مقابله و حمایت 

تشخیص سرطان خون ممکن است ویرانگر باشد – به ویژه برای خانواده یک کودک تازه تشخیص داده شده. با گذشت زمان راه هایی برای کنار آمدن با پریشانی و عدم اطمینان سرطان پیدا خواهید کرد. تا آن زمان، ممکن است راهکارهای زیر به شما کمک کند:
در مورد سرطان خون به اندازه کافی بیاموزید تا در مورد مراقبت خود تصمیم بگیرید. از پزشک خود در مورد سرطان خون، از جمله گزینه های درمانی و غیره بپرسید. همانطور که در مورد سرطان خون بیشتر می آموزید، ممکن است در تصمیم گیری های درمانی اطمینان بیشتری پیدا کنید.
اصطلاح “سرطان خون” می تواند گیج کننده باشد زیرا به گروهی از سرطان ها اشاره دارد که به جز این واقعیت که بر مغز استخوان و خون تأثیر می گذارند، شباهت چندانی ندارند. شما می توانید زمان زیادی را صرف تحقیق در مورد اطلاعاتی کنید که در مورد نوع سرطان خون شما صدق نمی کند. برای جلوگیری از آن، از پزشک خود بخواهید تا حد امکان اطلاعات بیشتری در مورد بیماری خاص شما بنویسد. سپس جستجوی خود را برای اطلاعات بر این اساس محدود کنید.
دوستان و خانواده را نزدیک نگه دارید. قوی نگه داشتن روابط نزدیک به شما کمک می کند تا با سرطان خون خود مقابله کنید. دوستان و خانواده می توانند حمایت عملی مورد نیاز شما را ارائه دهند، مانند کمک به مراقبت از خانه شما اگر در بیمارستان هستید. و وقتی احساس می کنید تحت تأثیر سرطان هستید، آنها می توانند به عنوان حمایت عاطفی عمل کنند.
کسی را پیدا کنید که با او صحبت کنید. شنونده خوبی پیدا کنید که مایل باشد به صحبت های شما درباره امیدها و ترس هایتان گوش دهد. این ممکن است یکی از دوستان یا اعضای خانواده باشد. نگرانی و درک یک مشاور، مددکار اجتماعی پزشکی یا گروه حمایت از سرطان نیز ممکن است مفید باشد.
مراقب خودت باش. گرفتار شدن در آزمایش ها، درمان ها و روش های درمانی آسان است. اما مهم این است که از خود مراقبت کنید، نه فقط از سرطان. سعی کنید برای یوگا، آشپزی یا سایر اموری که شما را سرگرم می کند و مورد علاقه شما نیز می باشد، وقت بگذارید.

علائم شایع سرطان خون در کودکان چیست؟

علت سرطان خون در دوران کودکی در بیشتر موارد قابل تشخیص نیست. علائم سرطان خون می تواند از کودکی به کودک دیگر متفاوت باشد. علائم سرطان خون مزمن عموماً به کندی ایجاد می شوند، اما علائم سرطان خون حاد می توانند ناگهانی ظاهر شوند. برخی از علائم را می توان به راحتی با علائم بیماری های رایج دوران کودکی اشتباه گرفت. داشتن برخی از این علائم ذکر شده لزوماً به این معنی نیست که فرزند شما مبتلا به سرطان خون است.
علائم شایع سرطان خون در دوران کودکی شامل موارد زیر است:

کبودی و خونریزی
کودک مبتلا به سرطان خون ممکن است پس از یک آسیب جزئی یا خونریزی بینی بیش از حد انتظار خونریزی کند. همچنین ممکن است کودک به راحتی کبود شود. آنها ممکن است دارای لکه های قرمز کوچک روی پوست یا پتشی باشند که به دلیل خونریزی رگ های خونی کوچک ایجاد می شود.
توانایی لخته شدن خون به پلاکت های سالم خون بستگی دارد. در یک کودک مبتلا به سرطان خون، آزمایش خون کاهش غیرطبیعی تعداد پلاکت ها را نشان می دهد.

معده درد و کم اشتهایی
کودک مبتلا به سرطان خون ممکن است از معده درد شکایت کند. این به این دلیل است که سلول‌های سرطان خون می‌توانند در طحال، کبد و کلیه‌ها جمع شوند و باعث بزرگ شدن آن‌ها شوند. در برخی موارد، پزشک ممکن است بزرگ شدن اندام های شکمی را احساس کند. همچنین ممکن است کودک کم اشتهایی داشته باشد یا نتواند مقدار طبیعی غذا را بخورد. کاهش وزن رایج است.

مشکل در تنفس
سلول های سرطان خون می توانند در اطراف تیموس که غده ای در قاعده گردن است، جمع شوند. این می تواند باعث تنگی نفس یا مشکل در تنفس شود. مشکلات تنفسی همچنین می تواند ناشی از تورم غدد لنفاوی در قفسه سینه باشد که به سمت نای فشار می آورند. کودک مبتلا به سرطان خون ممکن است سرفه یا خس خس کند. تنفس دردناک یک اورژانس پزشکی است.

عفونت های مکرر
گلبول های سفید (WBC) برای مبارزه با عفونت ضروری هستند، اما گلبول های سفید نابالغ سرطان خون قادر به انجام این عملکرد به درستی نیستند. کودک مبتلا به سرطان خون ممکن است حملات مکرر یا طولانی مدت عفونت های ویروسی یا باکتریایی را تجربه کند. علائم شامل سرفه، تب و آبریزش بینی است. این عفونت ها اغلب حتی با استفاده از آنتی بیوتیک ها یا درمان های دیگر بهبودی نشان نمی دهند.

تورم
غدد لنفاوی خون را فیلتر می کنند، اما سلول های سرطان خون گاهی در غدد لنفاوی جمع می شوند. این می تواند باعث تورم شود:
زیر بغل فرزندتان
در گردن آنها
بالای استخوان ترقوه
در کشاله ران
ام آر آی و سی تی اسکن ممکن است غدد لنفاوی متورم شکم یا داخل قفسه سینه را نیز نشان دهد.
تیموس بزرگ شده می‌تواند روی سیاهرگی که خون را از بازوها و سر به قلب می‌برد فشار بیاورد. این فشار می تواند باعث تجمع خون و تورم صورت و بازوها شود. سر، بازوها و قسمت بالایی سینه ممکن است رنگ قرمز مایل به آبی به خود بگیرند. علائم دیگر شامل سردرد و سرگیجه است.

درد استخوان و مفاصل
بدن در مغز استخوان خون تولید می کند. سرطان خون باعث می شود که سلول های خونی با سرعتی سریع تکثیر شوند که منجر به ازدحام شدید سلول های خونی می شود. این تجمع سلول ها می تواند منجر به درد استخوان ها و مفاصل شود. برخی از کودکان مبتلا به سرطان خون ممکن است از کمردرد شکایت کنند. برخی دیگر ممکن است به دلیل درد در پاها دچار لنگی شوند.

کم خونی
گلبول های قرمز (RBC) به توزیع اکسیژن در سراسر بدن کمک می کنند. ازدحام بیش از حد، تولید گلبول های قرمز کافی را دشوار می کند. این منجر به وضعیتی به نام کم خونی می شود. علائم آن شامل خستگی، رنگ پریدگی پوست و تنفس سریع است. برخی از کودکان نیز احساس ضعف یا سبکی سر دارند.
اگر جریان خون در مغز فرزندتان کاهش پیدا کند، ممکن است به صحبت کردنش لجبازی کند. آزمایش خون نشان می دهد که آیا کودک شما تعداد گلبول های قرمز غیرطبیعی پایینی دارد یا خیر.

چشم انداز کودکان مبتلا به سرطان خون

داشتن برخی از این علائم لزوماً نشان دهنده وجود سرطان خون نیست. انواع مختلفی از سرطان خون دوران کودکی وجود دارد و عوامل بسیاری بر روی چشم انداز تأثیر می گذارد. تشخیص زودهنگام و درمان سریع می تواند نتیجه را بهبود بخشد. اگر نگران هر یک از علائمی هستید که فرزندتان ایجاد کرده است، با پزشک کودک خود صحبت کنید.
نرخ بقای برخی از انواع سرطان خون در دوران کودکی در طول زمان افزایش یافته است و بهبود در درمان نشان دهنده چشم انداز بهتر برای کودکانی است که امروزه تشخیص داده می شوند.